Olatu garratz samin artetik
Bizitzau mundu onetan
Danok irago bearra dogu
Gaztetan edo zarretan;
Zoriontasun danen erdian
Jaioagaitik askotan,
Jauregi eder aberats eta
Naiera gozodunetan,
Atarikoak bere ez dira
Gerora egun latzetan,
Ikusten ontzi ona galdurik
Sarritan itxasoetan?
Larratxorien gisan itxirik
Egazti andiak bean,
Igotakoak odeietara
Suerte onak jotean,
Eta orlako asko naiz bizi
Ondo geienen ustean,
Aberasturik dagozalako
Emen, an edo bestean,
Baña etziran jaio beartsu
Ezeukidunen artean,
Goian Zeruaz, beian soruaz,
Utsagaz aldamenean?
O! eta zeinbat dirudun barriz
Beti aberats bizirik,
Ikusten diran osasun baga
Poza billatu eziñik;
Ta zeinbat pobre osasundunak
Diru egarriz tristerik,
Gomutau bere baga munduan
Badago gexotasunik;
Batzuk legetxe besteak bizi
Ez dira naibageturik,
Bakotxa bere olatuetan
Ur mingoztuak edanik?
Zeinbat gazte eder bere dakuzguz
Arrotu eta jagirik,
Dirudiela jaungoikotxoak
Askoi agurrak arturik,
Lora galant bat zirudiana
Atzo oraindik guririk,
Baña, ez dogu gaur ikusiten
Zimeldutera asirik,
Bizimoduko itxasoari
Arpegi enion eziñik,
Atsekabezko ur mingotzetan
Lengo poz dana galdurik?
Ai! zeinbat zoli jakituriaz
Diranak zaratatsuak,
Dituezanak erakutsiten
Orriz jantzirik buruak,
Naiz umant izan baña al dira
Atsekaberik bakoak?
Ez, orreik bere urrean daukez
Etsai ta arerioak,
Zeintzuk eregi eiten deutsezan
Olatu arnorratuak,
Edan erazo oi deutsezala
Zurrutada ospiñezkuak.
Pozari miñak beti nora nai
Jarraitu oi deutsa egan.
Gizona beti dabil zabuka
Ontzia dabillan eran;
Antxiñakoak alan ebiltzan,
Gaurkoak dabiltz orrelan,
Urrengokoak bere ez dira
Bizi izango bestelan;
Emen ondatu bearrean ta
Ur miñak egiñik edan,
Ai! itxasoa irago bear
Jaiotakoak nai zelan!